สืบปริศนาคดีพิศวง

….Chapter1….
การ ว่าจ้างขอครอบครัวผู้เสียหาย

กริ๊งๆ กริ๊งๆ

“ครับผมนักสืบมัสฉะพูดครับ” ชายหนุ่มวัย24-25ปีสูง178ผมสีดำปลายเขียวเข้มได้เดินรับสายกับอาการที่พึ่งตื่น

“คุณนักสืบค่ะครอบครัวเรามีเรื่องว่าจ้างให้ไข้คดีค่ะ”เสียงผู้หญิงปลายสายวัยทำงานได้ตอบกลับ
“ได้เลยคร้าบไม่ว่าคดีอะไรนักสืบมัสฉะผู้นี้จะรับแล้วไข้คดีให้คลีคลายเองครับผมเรื่องข้อมูลและคดีเรามาคุยกันที่สำนักงานผมละกันนะครับ” “ได้ค่ะเจอกันตอน10:45นะคะ” ตื๊ดดดตื๊ดดตื๊ดดด ปลายสายได้วางสายลง
มัสฉะทำหน้าสงสัยเกียวกับคดีที่กำลังจะได้ “นี้เร็นนนนนนกำลังมีผู้ว่าจ้างมาช่วยชงกาแฟให้ผมหน่อยสิผมมีลางสังหรว่างานนี้น่าจะหนักสมองผมแน่ๆเลย” 

“ได้ครับ!!คุณมัสฉะ”เสียงเร็นได้ตอบกลับด้วยเสียงที่กระตือลือล้นแล้วรีบเดินไปชงกาแฟกับชาให้แขกที่กำลังเขามาที่สำนักงาน